De provincie Zuid-Holland heeft recent bij een lozing van afvalwater PFOA aangetroffen. Het afvalwater is afkomstig van chemiebedrijf Chemours. Het gaat om een indirecte lozing naar de rioolwaterzuivering van met PFOA verontreinigd afvalwater. Afvalwater van Chemours wordt na eigen zuivering in de rioolwaterzuivering van het waterschap nogmaals gezuiverd, waarna het geloosd wordt in rivier de Beneden-Merwede. PFOA is niet door Chemours aangevraagd in de omgevingsvergunning die op 3 oktober 2013 door de provincie is verleend, het bedrijf heeft daarom ook geen vergunning hiervoor.
Chemours heeft sinds 2013 bij herhaling benadrukt dat, nadat PFOA werd vervangen door GenX, geen gebruik meer wordt gemaakt van PFOA en dat PFOA ook niet meer wordt geloosd. Het provinciebestuur ziet het feit dat er PFOA is aangetroffen in afvalwater dat geloosd is naar de rioolwaterzuivering als een onvergunde indirecte lozing en heeft daarom besloten te handhaven. Aan Chemours is een last onder dwangsom opgelegd. Om de overtreding te beëindigen en herhaling van de overtreding te voorkomen, moet Chemours maatregelen treffen. Chemours krijgt twee maanden de tijd om deze maatregelen te treffen. Na deze twee maanden zal voor elke geconstateerde overtreding een dwangsom van 250.000 euro worden verbeurd met een maximum van 2.500.000 euro.
Gedurende de komende periode zal de provincie het afvalwater van de indirecte lozing met regelmaat, tenminste wekelijks, laten analyseren om te kunnen vaststellen of en zo ja, hoeveel PFOA er op dat moment wordt geloosd. Chemours heeft het recht om bezwaar te maken en vervolgens in beroep te gaan tegen deze last onder dwangsom. Mocht Chemours hiertoe overgaan dan is het oordeel over het besluit van de provincie uiteindelijk aan de rechter.